Mij hoor je niet klagen… Doe je mee?

Gisteren was het klaagvrije maandag; een beweging in Nederland en België om een dag (of een week!) niet te klagen. Ik houd niet van klagen, het voelt als een soort gif dat de hele ruimte besmet. Ik betrap mezelf wel eens op mee-klagen en daarom leek het me wel een mooie uitdaging. Bovendien was ik benieuwd wat er zou ontstaan als ik het NIET doe. Niet-klagen, geeft ruimte voor iets anders.

De dag begon met een netwerkstoring op het werk, het is de hele dag niet goed gekomen… is dat klagen? In dit geval meer een waarneming: de hele dag geen intranet, office programma’s of printmogelijkheden. Lastig, maar niet onoverkomelijk, ik zou een filmpje bewerken en heb daar ruim de tijd voor gehad.

Een eerste reactie op ‘niet-klagen’ is wellicht om alles dan maar positief te gaan bekijken, dat is vaak wel grappig en soms werkt het ook, maar het voelt voor mij niet altijd goed. Wat is er mis met benoemen wat er is? Soms zit het gewoon niet mee, dan hoef je toch niet te doen alsof je dat leuk vindt? Ik vind dat eigenlijk geen klagen, als je er maar niet in blijft hangen. Het gaat om het vinden van jouw balans.

Het wordt voor mij pas klagen als het steeds groter, negatiever en zwaarder wordt. Door dan op PAUZE te drukken en te stoppen met klagen, kan je jezelf de vraag stellen welke behoefte of verlangen er speelt. Wat heb je nodig? Wat kan je wel doen? Onderzoeken van het verlangen achter het geklaag, zorgt dat er licht op komt. Dat je weer regie of verantwoordelijkheid kan nemen voor hoe jij het wil. In plaats van te klagen en te hopen dat de ander jouw wens wel begrijpt, kan je een vraag stellen. Jezelf en jouw behoefte serieus nemen, zodat een ander dat ook kan doen. Door een vraag te stellen en dus in actie te komen, ben je niet langer slachtoffer van de omstandigheden.

Uiteraard is het niet altijd mogelijk om iets aan de omstandigheden te veranderen. Het werkt dus niet altijd. Een mooi hulpmiddel hierbij is het model van de cirkel van invloed en de cirkel van betrokkenheid.

Soms klaag je misschien over het weer, daar kan je niks aan veranderen, dat valt buiten jouw cirkel van invloed, maar wel in je cirkel van betrokkenheid. Samen klagen over zaken waar je betrokken bij bent, kan een bepaalde mate van verbinding creëren. Soms maken we daarmee in gedachten echter onze cirkel van invloed steeds kleiner. Als je klagen ziet als signaal om zelf in actie te komen èn nieuwsgierig bent naar de wens achter het geklaag, is er vaak wel iets wat je kan doen. Om bij het voorbeeld van de regen te blijven: je kunt niets doen aan de regen, maar je had wel een paraplu mee kunnen nemen! 

 

Wil jij mijn blogs en andere tips en nieuwtjes ontvangen in je email? Geef je dan op voor de nieuwsbrief!