Hoe is jouw kind goed in zeuren?

Het is snel gezegd: “Hou nou eens op met dat gezeur!” En vaak vinden we dat het daarna klaar of stil moet zijn. Toch is het interessant om eens te kijken welke kwaliteit jouw kind laat zien met zijn gedrag. Waarom vind jij het zeuren en kan je er ook anders naar kijken?

Soms noemen we iets zeuren, terwijl het kind eigenlijk hele terechte vragen stelt, waar we het antwoord niet goed op hebben. Betrap je je daar wel eens op? En durf je dan te zeggen: ik weet het even niet zo goed, ik ga er over nadenken. En kom je er dan ook later op terug?

Soms vinden we het lastig als een kind maar door blijft gaan over iets dat hij/zij graag wil, toch zal dat in het latere leven een hele belangrijke kwaliteit kunnen zijn, als het leert om zich goed te uiten, te zeggen wat het wil en hier in door te zetten en vast te houden. Moet het dan geen “nee” leren accepteren? Ja, soms wel, maar wat vind jij echt belangrijk om mee te geven voor later? Ik denk dat er een balans is tussen grenzen accepteren en staan voor wat jij wilt, rekening houdend met een ander.

Wat ook een interessante vraag kan zijn is: wat kan ik toevoegen zodat deze kwaliteit beter uit de verf komt? Als we zeggen dat een kind zeurt, gaat het vaak over de manier waarop iets gezegd wordt. Kunnen we de intentie van wat er gezegd wordt horen en tegelijkertijd het kind leren om deze vaardigheid te verbeteren? Bijvoorbeeld door het kind te leren een vraag te stellen i.p.v. alleen maar te mopperen of door het kind de belangen/wensen van een ander te bevragen en te zoeken naar een oplossing.

Als je zeuren kunt zien als kracht dat niet hoeft te worden afgeleerd, maar waar je iets aan kan toevoegen, reageer je ineens heel anders op dat gezeur. Het proberen waard?

Wil jij mijn blogs en andere tips en nieuwtjes ontvangen in je email? Geef je dan op voor de nieuwsbrief!