Stop met lijstjes in je hoofd maken, start met genieten van je kinderen
Je probeert je te concentreren, maar merkt dat je gedachten afdwalen.
Je kind vindt dit boekje nog steeds leuk, maar jij hebt het al zo vaak voorgelezen dat je het kan dromen.
Je voelt je schuldig.
“Je bent altijd zo druk, kan je dan niet eens bij het voorlezen met je aandacht er bij zijn?” zeurt een stemmetje in je hoofd. En ondertussen schieten je gedachten er al weer vandoor… nu naar dat ene project. Misschien moet je als de kinderen op bed liggen toch nog even dat ene mailtje schrijven?
Je corrigeert jezelf…
“Terug naar het verhaal.
Focus op je kind.”
“Je vindt het toch belangrijk om ook echt tijd met hem door te brengen?”
Quality-time: zodat ze later terugkijken op een liefdevolle jeugd en een moeder die tijd en aandacht voor ze had. “Je weet wat je prioriteiten zijn.” Toch?
Waarom lukt het dan niet om ‘in te moment’ bij je kind aanwezig te zijn? Als je gezellig met ze speelt of bezig bent, dan merk je dat je hoofd vaak uitstapjes maakt naar wat je allemaal nog moet.
Alsof er een soort onrust is als je ‘niets doet’. Je wilt dit zo graag doorbreken.
Het tempo van kinderen ligt een stuk lager dan dat van volwassen (of oude mensen). Hierdoor heeft je hoofd in jouw vrije tijd met de kids ‘te weinig te doen’ en ruimte voor allerlei gedachten die zomaar opploppen.
Een truc kan zijn om jezelf iets extra’s te doen te geven, zodat je gedachten niet afdwalen. Je kan denken aan een huishoudelijke klus, wat eigenlijk wel op de automatische piloot kan: bijvoorbeeld aardappels schillen of de was opvouwen.
Deze truc werkt prima. Toch wil ik je nog iets extra’s meegeven om over na te denken. Je echte probleem is namelijk niet dat je hoofd te weinig te doen heeft. De kern is dat je hoofd te vaak in de overdrive zit, waardoor ontspannen niet goed lukt.
Je bent zo gewend aan activiteit in je brein dat het je niet goed lukt om te verbinden met jezelf, met de kids en het moment.
Je leeft in je hoofd…
Verbinding begint altijd bij jezelf.
Iedere keer weer.
Zo kan je ‘uit je hoofd’ komen door ‘het spel’ zo te doen dat jij het ook echt leuk vindt, dan is het veel makkelijker om je aandacht er bij te houden. Dus wat heb jij nodig om het leuk te vinden? Denk aan gekke stemmetjes bij het voorlezen, zelf ook iets maken bij het knutselen of een muziekje (dat jij fijn vindt) op de achtergond.
Je kan de verbinding ook creëren door te focussen (geeft je mind ook wat te doen): stel jezelf voor wat je kinderen zien, hoe nemen zij de wereld waar? Wat vinden ze leuk? Kijk goed naar hun gezicht (een lach of een frons) en wat ze zeggen of doen. Onderzoek welke talenten jij ziet in je kind nu hij/zij zo aan het spelen is, wat kan hij/zij goed of welke karaktertrekken zie je? Je komt dan wat meer in de observerende modus.
Je kunt ook observeren met de aandacht bij jezelf: wat voel jij, wat zie je, wat hoor je, wat ruik/proef je, zodat je meer mindful in het moment blijft. Elke gedachte aan ‘wat-nog-moet’ zet je op een wolk en stuur je weg. “Ik mag nu genieten met de kinderen en doe straks weer anderen dingen”.
Je kunt het niet volhouden om altijd ‘aan’ te staan
Drie tips die je helpen om te vertragen en aanwezig te zijn, zodat je zelf ook weer echt geniet van deze prachtige momenten met je kids. En niet onbelangrijk: jouw hoofd krijgt de tijd om te ontspannen en te herstellen. Je kunt het niet volhouden om altijd ‘aan’ te staan. Als je eerlijk bent tegen jezelf herken je de signalen van vermoeidheid en stress, ook al probeer je die te negeren. Je hebt steeds vaker een kort lontje, bent vergeetachtig en emoties kunnen je echt overvallen.
Je baalt er wel eens van, maar je krijgt het niet onder controle. Je bent je bewust dat je zo (weer) in een burn-out schiet. Steeds neem je je voor om wat meer te kiezen voor jezelf, maar eigenlijk komt er altijd wel weer iets op je pad, waardoor het niet lukt om gewoon een tijdje ‘uit’ te staan en af te schakelen.
Meld je aan voor de online workshop “Doorbreek je overleef modus” en ontdek wat er voor jou nodig is om hardnekkige valkuilen te voorkomen en de overleef modus echt los te laten. Zodat je durft te kiezen wat voor jou goed voelt (ook al heeft je moeder of beste vriendin een andere mening), je energie toeneemt en je meer geniet van het (gezins)leven.